|
|
|
|
|
|
|
بديع ، عليرضا : حبسيه هاي يك ماهي كه دل به دريا زد |
|
|
|
نويسنده:
بديع ، عليرضا |
|
|
|
|
|
ناشر:
مشهد: ني نگار ، 1384 |
|
|
|
|
|
تعداد صفحات:
95 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توضيحات:
اين مجموعه خود مشتمل بر دو دفتر است با نام هاي " كه بود گفت كي ام؟" شامل شعرهايي چون خلقت، بهار اندام، طليعه، شهود و ما هيچ ما شراب. و دفتر دوم با نام " باخود يك شقيقه فاصله دارم" كه در برگيرنده اشعاري با نام هاي تن كبود، كفش هايش به سمت در چزخيد و ... .
كه هر دو دفتر به لحاظ فرم متفاوت بوده و به همين دليل از هم تفكيك شده اند.
اينك قسمتي از غزل بيت هشتم را با هم مي خوانيم:
... شبي كه خوشه ي انگور، ميل كرد تو را،
ميان ايزد و ابليس، از تو صحبت شد
در آن مناظره، ابليس از خدا پرسيد:
چگونه عدل تو در خلق ما راعايت شد؟
يكي شبيه من اين گونه رانده از همه كس
يكي شبيه "رضا" قبله ي جماعت شد... . |
|
|
|
|
|
|
|
|
|