تاريخ و زمان
جمعه 10 فروردين 1403  
  جستجو
  بازديدها
تعداد بازديد از سايت: 1012208
تعداد بازديد اين بخش: 19730
در امروز: 361
اين بخش امروز: 10

  آشنايي با كتابخانه هاي ملي جهان
كتابخانه ملي مركزي فلورانس (ايتاليا)
در سال ۱۸۶۱ «مگليابچيانو» به كتابخانه پالاتينو پيوست و نام كتابخانه ملي را اخذ كرد و در سال ۱۸۸۵ نيز نام «كتابخانه ملي مركزي فلورانس» بر آن نهاده شد. از سال ۱۸۷۰ «كتابخانه ملي مركزي فلورانس» مركز واسپاري قانوني براي تمامي آثار چاپ‌شده در ايتاليا شد.

● تأسيس: ۱۷۴۷
● تاريخچه:
هسته اوليه كتابخانه ملي مركزي فلورانس را مجموعه ۰۰۰‚۳۰ جلدي كتابخانه خصوصي «آنتونيو مگليابچي» تشكيل مي‌دهد كه طبق وصيت وي در سال ۱۷۱۴ به شهر فلورانس اهدا شد. در سال ۱۷۳۷ به‌منظور افزايش مجموعه تصميم گرفته شد كه يك نسخه از تمامي آثار منتشرشده در فلورانس در اين كتابخانه به وديعه گذارده شود و پس از ۱۷۴۳ مقرر شد يك نسخه از تمامي آثار منتشرشده در تمامي «گراند دوچي»[۱] در «توسكاني» به اين كتابخانه فرستاده شود. در سال ۱۷۴۷ كتابخانه با نام «مگليابچيانا»[۲] براي اولين بار به روي عموم گشوده شد. در خلال سال‌هاي بعد، كتابخانه به‌واسطه هدايا و ارثيه‌هاي فراوان با فراهم‌آوري مجموعه‌هاي راهباني و در پي انحلال گروه‌هاي ديني، گسترش يافت.
در سال ۱۸۶۱ «مگليابچيانو» به كتابخانه پالاتينو پيوست و نام كتابخانه ملي را اخذ كرد و در سال ۱۸۸۵ نيز نام «كتابخانه ملي مركزي فلورانس» بر آن نهاده شد. از سال ۱۸۷۰ «كتابخانه ملي مركزي فلورانس» مركز واسپاري قانوني براي تمامي آثار چاپ‌شده در ايتاليا شد.
كتابخانه در اوايل در اتاق‌هايي مستقر بود كه متعلق به «يوفيزي» بود. در سال ۱۹۳۵ كتابخانه به محل كنوني آن منتقل شد كه كار ساخت آن در سال ۱۹۱۱ با طرح «سزار بازانيو» آغاز شد و بعد از آن به‌وسيله «و. مازي» گسترش يافت. از سال ۱۸۸۶ كتابخانه بولتني[۳] را منتشر كرد كه در سال ۱۹۵۸ به كتابشناسي ملي ايتاليا تبديل شد. «كتابخانه ملي مركزي فلورانس»، پيشرو راه ايجاد سامانه كتابخانه ملي مي‌باشد، كه اهداف اصلي آن اتوماسيون خدمات كتابداري، و ايجاد نمايه‌اي ملي از مجموعه‌هاي كتابخانه‌هاي ايتاليايي است.
● فهرست‌هاي برگه‌اي:
فهرست‌هاي كتابخانه منشأ تاريخي كتابخانه و نيز توسعه آينده آن را منعكس مي‌كنند. اين فهرست‌ها به دو دسته مجزا تقسيم مي‌شوند: فهرست‌هاي عمومي و فهرست‌هاي تخصصي.
۱. فهرست‌هاي عمومي:
پديد‌آورندگان و عناوين آثاري كه نويسندگان آن‌ها مشخص نيست: انتشار اين فهرست در سال ۱۸۸۶ با انتشار بولتني[۴] كه بعد‌ها به كتابشناسي ملي ايتاليا تبديل شد، آغاز گرديد. اين فهرست به صورت الفبايي بر حسب نام پديدآورنده يا (در صورت فقدان نام پديدآورنده) برحسب عنوان تنظيم شده، از سال ۱۸۸۶ تمامي كتاب‌هاي منتشرشده در ايتاليا را كه كتابخانه ملي مركزي فلورانس از راه واسپاري دريافت مي‌كند، و تمامي تك‌نگاشت‌هاي غيرايتاليايي را كه كتابخانه از طريق خريداري، اهدا يا مبادله دريافت و نگهداري مي‌نمايد توصيف مي‌كند.
در برخي موارد ممكن است نسخه‌اي از برگه‌هاي مربوط به آثار متعلق به مجموعه‌هاي قديمي را يافت. اين فهرست را بعد از سال ۱۹۸۲ كه فهرستنويسي الكترونيكي آغاز شد، بايد بسته دانست.
● سرعنوان‌هاي موضوعي: اين فهرست الفبايي بر حسب موضوع تنظيم شده و از لحاظ زماني به دو بخش تقسيم مي‌شود: ۱۹۵۷-۱۹۲۵ و ۱۹۸۳-۱۹۵۸. از سال ۱۹۸۴، ادواري‌ها در پايگاه اطلاعاتي پيوسته «شبكه كتابخانه‌هاي ايتاليا» توصيف مي‌شوند.
● نشريات ادواري: اين فهرست تمامي ادواري‌هايي را توصيف مي‌كند كه از سال ۱۸۷۴ تا ۱۹۹۰ در كتابخانه نگهداري مي‌شوند. ادواري‌هايي را كه پيش از سال ۱۸۷۴ منتشر شده‌اند بايد در فهرست «مگليابچيانو» و «پالاتينو» جستجو كرد. فهرست ادواري‌ها به‌طور الفبايي برحسب عنوان و (در صورت وجود عنوان يكسان) برحسب محل نشر تنظيم شده است. برگه همواره به اولين نسخه‌اي كه به‌وسيله كتابخانه نگهداري مي‌گردد داده مي‌شود و معمولاًجزئيات مربوط به انسجام و هماهنگي مجموعه را ارائه نمي‌دهد. در سالن مطالعه ادواري‌ها نيز فهرستي از ادواري‌ها بر روي ميكروفيلم در دسترس مي‌باشد.
● رده‌بندي دهدهي ديويي: اين فهرست حاوي كتاب‌هاي چاپ‌شده بين سال‌هاي ۱۹۶۷ و ۱۹۸۳ مي‌باشد و بر اساس اقتباسي از ويرايش هجدهم رده‌بندي دهدهي ديويي تنظيم شده است. رهنمودهاي ويژه در ابتداي فهرست، رابطه بين حوزه‌هاي موضوعي مختلف و شماره‌هاي رده‌بندي مربوط را بيان مي‌كند.
۲. فهرست‌هاي مجموعه‌هاي تخصصي:
● «مگليابچيانو»: اين فهرست به‌صورت الفبايي و برحسب نام پديد‌آورنده تنظيم شده و كتاب‌هاي مجموعه قديمي و اصيل كتابخانه، و آن‌هايي را كه تا سال ۱۸۸۵ به‌دست آمده‌اند، توصيف مي‌كند.
«پالاتينو»: اين فهرست به‌ترتيب الفبايي و برحسب نام پديدآور تنظيم شده و كتاب‌هاي كتابخانه «پالاتينو» و «لورانيز» و ديگر مجموعه‌هاي مهم قديمي را توصيف مي‌كند. فهرست‌هاي «مگليابچيانو» و «پالاتينو» هسته مجموعه‌هاي قديمي كتابخانه ملي مركزي فلورانس را تشكيل مي‌دهند.
● موسيقي چاپي: اين فهرست كه برحسب نام پديدآورنده و عنوان تنظيم شده، ويرايش‌هاي موسيقي چاپي از اواخر قرن ۱۸ را توصيف مي‌كند. براي جستجوي كامل ويرايش موسيقي چاپي قرن ۱۶ تا ۱۹، پيشنهاد مي‌شود كه به فهرست‌هاي «مگليابچيانو» و «پالاتينو» مراجعه شود.
حكاكي‌ها: اين فهرست كه حاوي حكاكي‌هايي است كه در مجموعه‌هاي قديمي مختلف كتابخانه نگهداري مي‌شوند، بر حسب نام پديدآورنده تنظيم شده و داراي ارجاع‌هاي متقابل به نام هنرمندان، گراورهاي مسي، و ناشران است. اين فهرست بر حسب موضوع نيز تنظيم مي‌شود.
نقشه‌ها: فهرست نقشه‌ها به دو روش تنظيم مي‌شود: بر حسب محل، و بر حسب پديدآورندگان. نمايه‌اي از مكان‌ها كه بر حسب ملل، و براي ايتاليا بر حسب مناطق و ايالت تنظيم شده موجود است. همچنين مي‌توان به فهرست كوتاهي از اطلس‌هاي جغرافيايي كه بر حسب پديدآورندگان و تاريخ تنظيم شده‌اند، مراجعه كرد. تنها در سالن‌هاي مطالعه تخصصي مي‌توان به نقشه‌ها رجوع كرد.
● چاپي‌هاي قرن۱۵[۵]: اين فهرست كه به‌صورت الفبايي و برحسب نام پديدآورندگان تنظيم شده، تمام چاپي‌هاي قرن ۱۵ را كه در مجموعه‌هاي قديمي مختلف كتابخانه نگهداري مي‌شوند و نيز آن‌هايي را كه از طريق خريدهاي بعدي فراهم آمده‌اند، توصيف مي‌كند.
● نمايه توپوگرافيك آثار آسيب‌ديده بر اثر سيل، و ترميم‌شده[۶]: اين فهرست بر حسب شماره بازيابي تنظيم شده و به آثاري اشاره دارد كه به مجموعه‌هاي قديمي تعلق دارند (و آثار موجود در مجموعه «متفرقات»را كه پيش از ۱۸۴۰ منتشر شده‌اند) و پس از آسيب‌هاي ايجادشده در اثر سيل سال ۱۹۶۶، ترميم شده‌اند.
پايان‌نامه‌هاي تحقيقي دكتري[۷]: اين فهرست، پايان‌نامه‌هاي تحقيقي دوره‌هاي دكتري از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ را دربرمي‌گيرد. يك فهرست پيوسته از تمامي پايان‌نامه‌ها از سال ۱۹۸۷ در حال تهيه است. در دفتر اطلاعات، صورت موجودي اين پايان‌نامه‌ها در دسترس مي‌باشد.
۳. مطالعه كتاب‌هاي جديد يا مدرن:
تمامي كتاب‌هايي كه پس از سال ۱۸۸۶ منتشر شده‌اند، كتاب جديد شناخته مي‌شوند. معمولاً محدوديتي براي مراجعه به اين آثار در كتابخانه وجود ندارد. براي تقاضاي كتاب، قبل از هرچيز لازم است شماره بازيابي آن را در فهرست بيابيد. سپس با استفاده از يكي از رايانه‌هاي شخصي موجود در سالن فهرست‌ها، فرم مربوطه را پر كنيد. بعد با ارائه كارت شناسايي مي‌توانيد كتاب را از ميز امانت دريافت كنيد و در سالن مطالعه، كتاب را مطالعه كنيد.
در هر زمان حداكثر سه كتاب را مي‌توانيد درخواست كنيد. كتاب‌ها را مي‌توان براي روزهاي بعد، رزرو كرد يا براي سه روز به امانت گرفت. نسخه‌هاي روزنامه‌هايي كه پيش از سال ۱۹۸۴ منتشر شده‌اند در مجموعه روزنامه‌هاي «فورتي بل‌ودر»[۸]، و آن‌هايي كه بعد از سال ۱۹۸۴ منتشر شده‌اند در سالن مطالعه ادواري‌ها نگهداري مي‌شوند. در اين سالن مي‌توان ميكروفيلم تمامي ادواري‌هاي موجود در كتابخانه را مشاهده كرد.
● سالن مطالعه كتاب: سالن مطالعه پس از آسيبي كه سيل ۱۹۶۶ به آن وارد كرد در سال ۱۹۹۰ به شكل اوليه‌اش بازگردانده شد. ميزها داراي لامپ‌هاي مجزا و پريز برق براي رايانه‌هاي كيفي هستند.
سالن مطالعه به دو بخش تقسيم مي‌شود. دسترسي به بخش‌هاي مرجع عمومي كه براساس موضوع‌هاي مختلف (مانند كتابشناسي ملي ايتاليا، فهرست جمعي ۱۹۵۷-۱۸۸۶، و دايره‌المعارف‌هاي مهم عمومي) مرتب شده‌اند رايگان است.
سالن مطالعه نشريات ادواري: دسترسي به موجودي سه سال اخير نشريات ادواري (كه در حدود ۲۰۰۰ عنوان مي‌باشند و بر حسب موضوع تقسيم شده‌اند) رايگان است. آخرين شماره‌هاي برخي از ادواري‌ها در ويترين به نمايش گذارده مي‌شوند. امكان درخواست تهيه زيراكس از اين ادواري‌ها نيز وجود دارد. سالن مطالعه ادواري‌ها داراي يك ابزار كتابشناختي است كه شامل كتاب‌هاي مرجع و راهنماي مربوط به ادواري‌ها مي‌باشد.
همچنين براي ادواري‌هاي موجود در سالن مطالعه ادواري‌ها نيز فهرست‌هايي وجود دارند كه يكي برحسب عنوان تنظيم گرديده و ديگري يك فهرست روزآمدشده و توپوگرافيك بر روي ميكروفيلم است. فهرست صورتجلسه‌هاي پارلماني كه به‌صورت ميكروفيلم درآمده‌اند (۱۹۴۸- ۱۹۳۵) و فهرست ادواري‌هايي كه در ديگر كتابخانه‌هاي شهر وجود دارند نيز در دسترس خوانندگان مي‌باشد.
به نسخه‌هاي اصلي روزنامه‌ها از سال ۱۹۸۵ ( باشماره بازيابيGA و GE و GI)، و تمامي ادواري‌ها (با شماره بازيابيG ) مي‌توان در سالن مطالعه ادواري‌ها دسترسي يافت. مراجعه به نسخه‌هاي اصلي ميكروفيلم‌ها تنها در شرايط كاملاً ضروري امكانپذير است.
● دفتر اطلاعات: اين دفتر در تمامي ساعات كار كتابخانه فعاليت مي‌كند و وظيفه اصلي آن كمك به مراجعه‌كنندگان در انجام تحقيق، از طريق نشان‌دادن مناسب‌ترين ابزار كتابشناختي به آنان است. مراجعه به تمامي فهرست‌هاي برگه‌اي و كمك در شناسايي منابعي كه يافتن آن‌ها كار دشواري است، مسئوليت اين دفتر مي‌باشد.
دفتر اطلاعات داراي ابزار كتابشناختي قابل توجهي است كه از جمله عبارت‌اند از كتابشناسي گذشته‌نگر ايتاليا، فهرست كتاب‌هاي موجود در بازار ايتاليايي و خارجي، راهنماهاي ملي و بين‌المللي ادواري‌ها، فهرست ادواري‌هاي ديگر كتابخانه‌ها، نمايه‌هاي ترجمه‌ها، راهنماي مؤسسه‌هاي فرهنگي ملي و بين‌المللي، و .... يك دفتر ثبت درخواست نيز هست كه مراجعه‌كنندگان مي‌توانند تهيه كتاب‌هايي را كه در مجموعه كتابخانه وجود ندارند، پيشنهاد كنند. درخواست براي تكثير منابع جديد را بايد به اين دفتر ارائه داد.
۴. مجموعه‌هاي قديمي و تخصصي:
سالن مطالعه تخصصي: سالن‌هاي مطالعه تخصصي به جستجوي اطلاعات كتابشناختي و مدارك موجود در كتابخانه اختصاص دارند. اين سالن‌ها براي مطالعه متون مجموعه‌هاي قديمي («مگليابچيانو» و «پالاتينو»)، مجموعه‌هاي تخصصي، تمامي كتاب‌هاي ترميم‌شده و بطور كلي تمامي كتاب‌هاي منتشرشده پيش از سال ۱۸۸۶ نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بعلاوه در سالن‌هاي مطالعه تخصصي مي‌توان در صورت درخواست، انتشارات جديد را نيز مطالعه كرد و منابع جديد و قديمي، هر دو امانت داده مي‌شوند.
پذيرش به كساني داده مي‌شود كه براي كار يا تحصيل، مشغول انجام تحقيقات علمي هستند و انجام آن تحقيق در ديگر كتابخانه‌ها يا بخش‌هاي ديگر كتابخانه ملي مركزي فلورانس امكانپذير نيست. سالن‌هاي مطالعه تخصصي در سال ۱۹۰۸ به‌وجود آمدند و داراي ابزارهاي كتابشناختي مهمي (بيش از ۰۰۰‚۵۰ جلد) مي‌باشند كه بر حسب موضوع و بر طبق رده‌بندي سنتي علوم (يعني دايره‌المعارف‌ها، سرگذشتنامه‌ها، كتابشناسي‌ها، حقوق، فلسفه و الهيات، ادبيات مدرن، ادبيات ايتاليا، علوم اجتماعي، تاريخ، هنرهاي زيبا، جغرافي، پزشكي، علوم و رياضي، و فناوري) تقسيم شده‌اند. دسترسي به اين منابع رايگان است و البته مراجعه‌كنندگان مي‌توانند از كمك كتابداران نيز استفاده كنند.
تمامي ابزارهاي كتابشناختي سالن‌هاي مطالعه تخصصي از طريق يك فهرست فرهنگي قابل دسترسي است كه بر حسب نام پديد آورنده، عنوان و موضوع، به‌صورت الفبايي تنظيم شده است.
● سالن مطالعه نسخه‌هاي خطي: اين سالن براي مراجعه به نسخه‌هاي خطي، كتاب‌هاي چاپ قديم و مجموعه دستنوشت‌‌هاي مؤلفان اختصاص يافته است. بخش نسخه‌هاي خطي برخي از مجموعه‌هاي كمياب كتاب‌هاي چاپي قديمي را نيز نگهداري مي‌كند.
نسخه‌هاي خطي، كتاب‌هاي چاپ قديم، مجموعه نامه‌ها و ديگر مجموعه‌هاي چاپي تخصصي، در فهرست‌هاي چاپي يا سياهه‌هاي توپوگرافيك موجود در سالن مطالعه نسخه‌هاي خطي توصيف مي‌شوند. ديگر مجموعه‌هاي چاپي كه در بخش نسخه‌هاي خطي نگهداري مي‌شوند در فهرست‌هاي عمومي كتابخانه توصيف مي‌شوند.
پذيرش در سالن مطالعه نسخه‌هاي خطي و ديگر مراحل مربوطه، زير نظر مدير بخش نسخه‌هاي خطي انجام مي‌گيرد. اساتيد دانشگاهي و معلمان دبيرستان‌هاي ايتاليا با ارائه كارت وزارتخانه پذيرفته مي‌شوند. گروه‌هاي ديگر ملزم به ارائه معرفينامه هستند. قوانين خاصي بر تكثير منابع اين بخش حاكم است كه آن هم تنها به عكسبرداري و ميكروفرم محدود مي‌شود. رهاكردن منابع روي ميز،يا دادن آن به خوانندگان ديگر ممنوع است.
● سالن مطالعه موسيقي: اين سالن كه در سال ۱۹۶۹ تأسيس شد مسئوليت تمامي مجموعه‌هاي موسيقي خطي و چاپي كتابخانه ملي مركزي فلورانس را برعهده دارد. سالن مطالعه موسيقي براي مطالعه تمامي آثار مربوط به موسيقي و موسيقي‌شناسي موجود در كتابخانه و بازيابي اطلاعات در زمينه موسيقي و موسيقي‌شناسي اختصاص يافته. پذيرش در سالن مطالعه موسيقي زير نظر مدير سالن و با ارائه يك كارت مغناطيسي انجام مي‌شود. سالن مطالعه موسيقي داراي ابزار كتابشناختي براي موسيقي است كه حاوي مهم‌ترين ادواري‌هاي موسيقي از لحاظ تاريخي و مهم‌ترين عناوين ادواري‌هاي جديد موسيقي مي‌باشد. يك پيانو براي امتحان مجموعه‌هاي موسيقي كتابخانه وجود دارد.
● بخش حكاكي‌ها: اين بخش در سال ۱۹۷۰، يعني چهار سال بعد از سيل، و زماني به‌وجود آمد كه ايجاد يك بخش تخصصي براي منابع آسيب‌ديده ضرورت يافته بود. اين بخش معمولاً به روي عموم باز نيست. اما در صورت تقاضا مي‌توان تمهيداتي را در سالن ورودي اتخاذ نمود كه با كتابدار ملاقات كرد و اطلاعات مورد نيازي را كه به تحقيق كمك مي‌كند به‌دست آورد.
● بخش انتشارات خُرد: از سال ۱۸۷۰ انتشاراتي خرد خوانده شدند كه معمولا به‌صورت جزوه، در رابطه با رويدادهاي خاص يا فعاليت‌هاي تجاري و ... منتشر مي‌شوند، مانند مقررات، گزارش شركت‌ها، برنامه‌هاي نمايشگاه‌ها، فهرست‌هاي فروش جزوات كتابشناختي، سالنامه‌ها، راهنماهاي تلفن، راهنماي گردشگران، كارت‌پستال‌ها، و .... بخشي از اين منابع در فهرست‌هاي كتابخانه و بخش ديگر در راهنماهاي كتابشناختي تخصصي توصيف مي‌شوند. در موارد ديگر، توصيف كتابشناختي وجود ندارد و اين منابع در يك بخش ويژه تنظيم مي‌شوند كه با عنوان «گروه‌ها» يا شركت‌ها دسته‌بندي مي‌شوند.
۵. خدمات تكثير، فتوكپي و ميكروفيلم:
● يكي از وظايف اصلي كتابخانه ملي مركزي فلورانس حفظ و نگهداري منابع خود مي‌باشد. به همين دليل محدويت‌هايي، بويژه براي تكثير از طريق فتوكپي وجود دارد. تهيه فتوكپي در موارد زير مجاز نيست:
▪ انتشارات چاپ‌شده پيش از سال ۱۸۸۶، چاپ‌هاي محدود، روزنامه‌ها، متون ادبي و تفريحي، فهرست‌هاي خارجي؛
▪ فهرست‌هاي نمايشگاه‌ها، موسيقي، انتشارات باتصوير، فرهنگ‌ها، دايره‌المعارف‌ها، اطلس‌ها، نقشه‌هاي جغرافيايي، راهنماها؛
▪ تمامي مجلاتي كه ترميم شده‌اند، تمامي منابعي كه باگرفتن فتوكپي آسيب مي‌بينند و پايان‌نامه‌هاي تحقيقي دوره دكتري.
درخواست براي فتوكپي بايد از طريق رايانه‌هاي شخصي موجود در سالن فهرست‌ها ارائه شود. امكان درخواست فتوكپي از ميكروفيلم‌هاي موجود در آرشيو ميكروفيلم كتابخانه نيز وجود دارد. خدمات فتوكپي و تهيه ميكروفيلم تنها براي مقاصد مطالعاتي ارائه مي‌شود. تكثير براي انتشار يا استفاده‌هاي مشابه، بايد به‌طور مكتوب از مدير كتابخانه درخواست شود.
۶. دفتر امانت:
تمامي افراد بالاتر از ۱۸ سال امكان استفاده از خدمات امانت محلي را دارند. برخي گروه‌ها نيز مي‌توانند براي مدت زمان محدود، منابع را به امانت بگيرند. درخواست براي امانت بايد از طريق رايانه‌هاي شخصي موجود در سالن فهرست‌ها ارائه شود. در يك زمان مي‌توان دو عنوان را به امانت گرفت و در پاره‌اي از موارد نيز امانت داده نمي‌شوند.
از سال ۱۹۹۲ كتابخانه ملي مركزي فلورانس يك بخش فرعي را درون «فورتي بل‌ودر» تأسيس كرد. تمامي نمونه‌هاي اصلي روزنامه‌ها (با شماره بازيابي Ga, Ge, Gi) را كه تا سال ۱۹۸۴ منتشر شده‌اند، مي‌توان در اين مجموعه يافت. زماني مي‌توان از اين نمونه‌هاي اصلي استفاده كرد كه ميكروفيلم آن‌ها در ساختمان اصلي موجود نباشد. بخش مربوط به داستان‌هاي مصور تا سال ۱۹۸۸ نيز در«فورتي بل‌ودر» نگهداري مي‌شود. به‌طور معمول نمي‌توان به اين بخش مراجعه كرد مگر اين كه مدير كتابخانه ملي مركزي فلورانس اجازه آن را داده باشد. براي مراجعه به روزنامه‌هاي «فورتي بل‌ودر» كارت مغناطيسي دسترسي عمومي به كتابخانه همراه با يك مدرك شناسايي لازم است.
● خدمات اطلاعاتي پيوسته:
▪ فهرست عمومي؛
▪ فهرست مشترك ملي؛
▪ خدمات وب جهان گستر.
● مجموعه‌ها:
در حال حاضر، كتابخانه ملي مركزي فلورانس داراي حدود ۰۰۰‚۳۰۰‚۵ كتاب چاپي‌، بيش از ۰۰۰‚۱۱۵ نشريه ادواري، ۷۰۰‚۳ كتاب چاپي قديمي، ۰۰۰‚۲۵ نسخه خطي، و در حدود ۰۰۰‚۰۰۰‚۱ نسخه دست‌نوشت مؤلف است. قفسه‌هاي كتابخانه ۸۸ كيلومتر، و رشد سالانه آن يك‌ونيم كيلومتر است. ثروت فرهنگي موجود در اين تعداد اثر موجود در كتابخانه، كتابخانه ملي مركزي فلورانس را به مهم‌ترين كتابخانه ايتاليا و همچنين تنها كتابخانه‌اي تبديل كرده كه قادر است تمامي وجوه توسعه زندگي فرهنگي مردم را مستند سازد.
● شرايط و نحوه دسترسي:
تنها افراد بالاتر از ۱۶ سال با داشتن يك مدرك شناسايي معتبر در كتابخانه پذيرفته مي‌شوند. در نتيجه ماشيني‌شدن خدمات كه به‌تازگي در كتابخانه صورت گرفته، يك كارت مغناطيسي صادر خواهد شد. اين كارت را كه براي زمان محدود، و متغيرخواهد بود، مي‌توان براي پذيرش در كتابخانه به كار برد. يك كارت زرد امكان دسترسي به بخش مدرن كتابخانه (حاوي كتاب‌هاي چاپ‌شده از سال ۱۸۸۶) را فراهم مي‌آورد كه سالن مطالعه ادواري‌ها را نيز دربرمي‌گيرد.
براي پذيرش در بخش‌هاي خاص، اخذ مجوز از بخش‌هاي مربوط لازم است. كيف و ديگر وسايل شخصي مراجعه‌كنندگان بايد درون صندوق مطمئني به وديعه گذارده شود. مراجعه‌كنند‌گان حق دارند دوربين و اسكنرهاي شخصي خود را به كتابخانه بياورند.
استفاده‌كنندگان از بخش مدرن كتابخانه حق آوردن كتاب‌هاي شخصي را ندارند، مگر اين كه مجوز خاصي داشته باشند. ديدارهاي توريستي شخصي از كتابخانه مجاز نيست، اما در صورت تقاضا، مؤسسه تورهايي را همراه با راهنما براي ديدار از ساختمان مجموعه‌هاي مختلف ترتيب خواهد داد. يك طرح توپوگرافيك، خدمات مختلفي را كه در كتابخانه ارائه مي‌شود، همراه با توضيحاتي درباره ساعات كار هر بخش نشان مي‌دهد. اين طرح در سالن ورودي در پشت ميز دربان قرار داده شده است.[۹]
● اطلاعات تماس:
▪ تلفن ۴۳۹ ۵۵۲ ۴۹۱۹۱
▪ نمابر ۴۳۹ ۵۵۲ ۳۴۸۲
▪ پايگاه وب http://www.bncf.firenze.sbn.it/index.htm۱
▪ نشاني The central national library of Florence
Ducf- ufficio
Infarmazioni piazza dei cavalleggeri,
ia ۵۰۱۲۲ firein ze

نما مجله الكترونيكي پژوهشگاه اطلاعات و مدارك علمي ايران
منبع:www.aftab.ir

تعداد بازديد اين صفحه: 716
خانه | بازگشت | ksguest (ksguest)

طراحی، پیاده سازی و اجرا توسط شبکه ملی مدارس ایران ( رشد )

www.roshd.ir Powered By Sigma ITID.